Yer’in dönme ekseni eğimi, gezegen üzerindeki kütle dağılımından etkilenir. Kuzey yarıküredeki büyük kara kütlesi ve buz tabakası fazlalığı Yer’i yıkılacakmış! gibi gösterir. Uzun zamana yayılan jeolojik dönemlerde, Yer’in eğim açısı 21.4 ile 24.4 derece arasında çevrimsel olarak değişir. Bu çevrim yaklaşık 41000 yılda son bulur ve buz çağının oluşmasında anahtar rol oynar (Milankovitch Çevrimi).
Yer’in eğim açısı her yıl 0.5 yay saniyesi kadar azalıyor. Eğimdeki azalma, daha serin yaz ile daha ılık kış gibi, mevsimlerin daha ılıman yaşanmasına neden olur. Eğim arttıkça kışlar/yazlar daha soğuk/sıcak geçer.
Dönme ekseni eğikliği dünyamızınkine benzeyen üç gezegen daha vardır. Mars, Satürn ve Neptün.Bunların da eğim açıları 25 ile 30 derece arasında birbirine yakın değerlere sahiptir. Dolayısıyla bu gezegenler üzerinde de mevsimsel değişikliklere rastlanır. Buna karşın Merkür ve Jüpiter’in eksen eğimleri hemen hemen yok denecek kadar azdır.
